Dus weinig tijd over om stukjes te schrijven, niet getreurd voor mijn stage maak ik de rubriek "we spraken met". Hierin heb ik al verschillende baantoppers gesproken. Deze week "spreek" ik nog met baantoppers Peter Schep en Theo Bos. De stukjes lezen kan natuurlijk! Ze zijn terug te vinden op www.nkbaanwielrennen.nl, www.facebook.com/nkbaan en www.twitter.com/nkbaan.

Zelf start ik natuurlijk ook op het NK baan, over 13 dagen ga ik van start met de puntenkoers. de 28ste zal ik de achtervolging rijden en de 30ste de scratch en koppelkoers!

Er bij zijn kan natuurlijk, kaartjes zijn te verkijgen op www.nkbaanwielrennen.nl en natuurlijk aan de deur.

Tot dan,
Doeii Winanda

Op de radio hoorde ik een verhaal van een vrouw dat met haar tweeling van 4 maanden naar de spelen was gaan kijken. Waarom? Omdat de heren later zouden kunnen zeggen dat zei er bij waren.

Later als ik groot en (hoop ik) wijs ben kan ik het ook zeggen, nee ik was niet op de spelen. Maar ik reed op het WK 2012 in Limburg, in eigen land, met mijn ouders, vriendje en bijbehorende ouders, kennissen en vrienden langs de kant. Ik was daar en heb een mooi verhaal over die dag.

Over het plein in Sittard dat overvol stond, over afzien, over genieten in het wiel, over duizend juichende mensen op de Lange Raarberg, over een tijdrit op niveau.

Helaas mocht ik genieten tot boven op de Lange Raarberg, daar moest ik mijn 5 teamgenoten laten gaan. Ik mocht 9 kilometer terug "peddelen" en genieten op de Cauberg van alle enthousiaste mensen. Op de meet werden we 9de, een prestatie naar behoren, er zijn altijd verbeter punten. Maar voor nu was ieder tevreden!

Doeii Winanda

Portugal 2012; de zon zakt al langzaam als ik mijn fiets op om "nog even" los te trappen. Mijn metgezellen Jan-Willem en Bas vertrouwen mij op het uitstippelen van een mooi rondje.
Jan-Willem wil graag over witte weggetjes; hij verteld 100 uit over zijn fiets avonturen in Frankrijk. De conclusie na elk verhaal is dat witte weggetjes vet cool, gaaf, mooi, vet hip of echt te gek zijn. Dus op verzoek van Jan-Willen zoek ik witte weggetjes tien minuten lang, dan pakt hij zelfde leiding. Ik rij inmiddels op wegen van zwart asfalt, maar in Jan-Willems ogen is elk weggetje wit, ik zie alleen als Bas en onze gids een weggetje naar boven sprinten, ik zie sneeuw voor ogen, sneeuw is wit. Ze vertellen hun ambities voor de achtervolging voor morgen, PR's moeten sneuvelen, ook de mijne vinden ze. Ik ben het geheel met hun eens, maar heb iets minder vertrouwen in mij zelf dan de twee jongen mannen.
Ondertussen vervolgen we onze weg langs een aantal circus tenten, Bas is aan de beurt voor een paar sterke verhalen. Een leeuw in de achtertuin dat lijkt hem wel wat, hij kan hem zo uit dat kootje van het circus jatten. Aan het eind van zijn verhaal verhuisd hij naar Spanje, neemt een leeuw in zijn achter tuin, maar eerst morgen de leeuw van oranje verdedigen. Wellicht later een immigratie naar Anadia, met een palmboom in zijn achtertuin, ik beloof hem dan op bezoek te komen. We fietsen verder en draaien via een aantal haarspeld bochten naar boven: mijn benen komen helemaal los. 48*25 naar boven. Mijn mond wordt gesnoerd en het duo kletst vrolijk door, vragen de oren van mijn kop. Over alles, ik ben een goede referentie schijnbaar, "omdat jij al Nederlands kampioen was bij de elite" verklaren de heren later. Ik voel me gevleid! Na nog meer bijzonder mooie en opvallend verhalen vertelt Jan-Willem nog één ding. Hij is getrouwd met zijn zitvlak zalf… En nu heel snel naar huis! Morgen 3 pr's. Doeii Winanda

We hadden al een "herstel rit met sprints" gehad op dag 1, gister was een "blokken training" van welgeteld 1 blok. Vandaag stond er blijkbaar "snelheidstraining" gepland op het schema. Ik kon de training van 122 kilometer helaas niet vol brengen, na 100 km moest ik afhaken en kwam ruime tijd na het peloton binnen. Balen!
Gelukkig verloor ik te weinig om naar huis te moeten!
Niet te vergeten: Kirsten Was vandaag het snelst, Nina werd knap 5de! Helaas moest Paulina de koers verlaten en viel Martine vandaag.
Geen idee wat er morgen op het programma staat, wellicht techniek training? Of waaier training? Een herstel ritje zal er met de stand van zaken in het klassement niet in zitten. Dus ook morgen in de ladies tour weer aan de bak!

Doeii Winanda

Een team time trial; ik heb er ooit 1 gereden, als nieuweling meisje met de junior jongens op het NCK. Als nederlands kampioene starten ik tussen de jongens van 2 jaar ouder.
Vandaag reed ik met de ploeg mijn 2de ttt, het werd een hele andere ervaring.
Stervend in het wiel bij Nina die op haar beurt weer in Emma haar wiel zat. Achter mij Martine die Pauline weer in haar wiel had. In Dronten was de ronde uit gezet, een paar bochten in het begin, een dijk midden in en nog 3 rotondes aan het eind.
45 minuten hadden we nodig om het parcours af te leggen. Paulina offerde zich in de laatste kilometers op, Emma trok op het end nog flink door en we noteerde een 8ste tijd, 4 minuten achter lululemon. Daar waren we voor nu tevreden mee!

Doeii Winanda

Dik 4 jaar geleden, ik zie me zelf nog zo blik staan met mijn telefoon in de hand. Ik mocht de ladiestour rijden, met Jolanda van Dongen en Dura Vermeer. Het werd een super week met rot weer, de tijdrit dag was zonnig en de laatste in Limburg. Het werd een week van afzien en leren.
Hoe anders is het nu 4 jaar later, dat ik mijn nummer mag opspelden van de ladiestour is nog steeds super. Alleen heb ik gister blauw gezien, geen wind gevoeld en was mijn kledij nog schoon. Mijn armen en benen daar in tegen zijn wel wat bruiner geworden, maar die aftekening schijnt van langere duur te zijn. Gezellig was het zeker, zelfs in het peloton, maar die gezelligheid zal wel op korte termijn veranderen in afzien.
In de eerste etappe reden we met 97 rensters over de dijken bij Neerijnen naar een massa sprint toe. Ino Yoko Teutenberg wist olympisch kampioen Vos en wereld kampioen Bronzini te verslaan in de hectiek die het was. De eerste leider is toch vos door de mee gesprokkelde bonificatie seconden. Zelf werd ik 77ste.
Morgen word de ploegentijdrit gereden in Dronten; 33,8 km knallen!

Doeii Winanda

In Almelo is altijd wat te doen, het stoplicht springt op rood het stoplicht springt op groen, in Almelo is altijd wat te doen.

Net als op 31 augustus, de prof ronde van Almelo. Het moest op fietsen lijken, met een olympisch kampioene aan de start in de vorm van Marianne Vos, de plaatselijke favoriet Kirsten Wild en Ellen van Dijk die ook op de spelen reed. Allen op een fiets, maar vandaag leek het meer op zwemmen. Rondjes van 2 kilometer, glibberen, althans dat deed ik. Vos en van Dijk leken geen hinder te hebben van de steentjes in Almelo, ze lapte samen iedereen.

Ik werd tiende en blij dat ik overeind bleef staan!

@HermanFlinkers Ik heb 1,5 uur in Almelo wat gedaan, maar geen stoplicht gezien!

Doeii Winanda

We moesten vlak bij Antwerpen zijn, De eerste etappe van de Lotto-Deca tour. 110 km, vliegen en keren, de wind was aanwezig, de bomen waaide, zelfs in de stad.

De eerste 20 kilometer liepen over het "lange" rondje, de volgende 90 werden afgerateld over een rondje van 15 kilometer. België op zijn top, draaien, keren, vliegen, riggels in de beton platen en publiek langs de kant.
Er werd gevochten, gestreden, gevallen en opgestaan. Er werd aangevallen, gedemarreerd, gesprint om premies. Iedere ploeg wou wat veroveren, maar niemand wist precies wat. Maar het maakte niet uit, het was koers! Dus koerste we, vielen er nog wat meer aan en er vielen er nog wat meer om. Maar wat al na 20 kilometer duidelijk was; de sprint treinen trokken vandaag hun gelijk. AA drink was de snelste, Kirsten maakte het af.
50 renners moesten de koers verlaten, misschien is er morgen wat meer rust in het peloton

Doei Winanda

23 mei 2012, de thermometer gaf 29 graden aan, geen wolkje aan de lucht. Liters water dronk ik, ik zweette ze net zo hard weer uit: zittend in de wind in de schaduw op een bankje. 4 uur later zou ik 18,6 km zo hard mogelijk fietsen of uitgedroogd zijn. Het werd het fietsen, ik at nog wat heerlijke broodjes, dronk een litertje of wat, fietste het "rondje" een keer helemaal, dronk een bakje koffie, reed op de Tacx in en knallen maar!
De start was simpel, niet te snel en niet te langzaam. 3 km tot het keer punt, vol in de remmen en dan 9,3 km recht vooruit! Keer punt en de resterende kilometers terug naar de verlossende streep. Mijn rit ging redelijk, eindigde enkele seconde van de nummer 3 en mocht de ondankbare 4de plaats innemen.
De volgende tijdrit in Leende kijken of het nog wat harder kan maar eerst dit weekend een wedstrijd in Wijk en Aalburg en het DK.

Doeii Winanda

Op 19 mei reed ik net over de grens van Nederland een wedstrijd. Het visum op tijd aangevraagd, reserve voorraad eten mee, paspoort bij de hand en extra vroeg weggegaan. Voor het weet heb je een auto controle van een uurtje voor de boeg. We gingen naar Friesland!
Een klassieker van 130 kilometer over de Friese wegen stond ons te wachten. Als ploeg reden we lekker, waren in de aanvallen mee en Anouska reed een tijd alleen vooruit. De aanvallers waren vandaag niet de baas en het werd een massa sprint. Met 4 dames van Dolmans hielden we de laatste 20 kilometer het tempo hoog. In de hoop dat onze sprinters op deze manier de wedstrijd naar hun hand konden zetten. Het hoge tempo zat er goed in, helaas werden we vandaag geklopt en had de winnares een pakje van Skill aan, de eerste Dolmans renster werd 4de. Helaas maar er komen gelukkig zat wedstrijden aan de komende periode!

Doeii Winanda

Nieuwe dag nieuwe kansen zullen we maar zeggen, er was nog een gaatje over bij de ploeg en zo kon ik vandaag weer proberen een stap in de goede richting te zetten.
We reden met de ploeg in, ik stond vooraan bij de start en zat meteen in de wedstrijd. Na 10 minuten was ik al beter bezig dan gister in Bredene, overwinning 1 op mijzelf is al binnen! De hele koers rijd ik mee, soms laat ik me even naar achter drukken, rij weer naar voren en spring mee. Het geluk is nog niet geheel aan mijn zijde, als de groep die gaat sprinten om de overwinning wegrijd kijk ik toe van af de 30ste plaats. Alleen Nina zit mee, zei weet keurig 2de te worden achter Suzan de Goede. Zelf bol ik in het peloton als 46de over de meet waar ik op dit moment wel tevreden mee ben!

Lekker weekje trainen nu en dan as weekend 2 criteriums in Zeeland

Doeii Winanda

Het werd hem niet vandaag, trots spelde ik nog wel 2 keer nummer 1 op mijn rug, ploegleider Thijs loten auto 1. Maar nee, vandaag was ik in de verste verte niet de renster die ik vorig jaar was. Door een chaotische start zag ik zelfs nooit het peloton en moest ik het ditmaal doen met en DNF achter mijn naam. Balen, balen en nog eens balen!

Doeii Winanda

Mijn eerst wedstrijd na voor mijn gevoel tijden niet in koers te zijn geweest. Het was geen groot succes, ik eindigde in de laatste groep als 65ste maar het begin is er weer! Nina won de wedstrijd, voor de ploeg dus wel een groot succes!

Komende week lekker trainen in de Ardennen en dan volgend weekend Bredene de UCI 1.2 wedstrijd die ik vorig jaar won.

Doeii Winanda

Het was weer zo een moment, als of ik stond te schuilen onder een boom. Bang voor de bui die boven me hing, maar of ik nou stond te schuilen of een stukje verder fietste de bui trok niet weg. De eerste druppels vielen op mijn schouders, langzaam maar zeker raakte ik doorweekt! Het besluit om naar binnen te gaan en de training even te staken nam ik toch maar, ik bleef een kleine 2 weken binnen. Maakte schoolwerk, zette dingen op een rijtje, deed leuke dingen met oma en zuslief. Een kleine week geleden ging ik naar buiten, de zon was weer te zien, ik fietste onder een steeds stralendere zon. Eerst wat rustig fietsen, nu weer wat harder, het lijkt wel weer trainen! Zondag rijd ik in Noord Holland weer een koers, lijkt eeuwen geleden, al is het maar 3 weken. Ik heb weer zin in fietsen, trainen, gewichten heffen en in koersen!

Tot zondag,
Doeii Winanda

De zon scheen net tussen de wolken door, papa fietste iets achter mij en riep dat ik moest wachten. Midden op een bruggetje in Frankrijk stonden papa en ik stil, volle bepakking op de fiets en onder weg naar het zuiden van Frankrijk.
Hij zette zijn fiets even tegen de reling van dat bruggetje aan, pakte uit zijn stuurtasje zijn "mobiel" die wie nu zouden herkennen als koelkast. Het huisnummer werd in getoetst, huilende zus aan de telefoon, ze was ingeloot. "Nou ja prachtig, zullen we verder". Veel meer woorden zal ik niet vuil aan gemaakt hebben, aan het feit dat mijn zus was ingeloot voor de studie geneeskunde. Ze had maar 25% kans omdat haar VWO cijfers niet aan de hoge kant waren. Huize Spoor stond op zijn kop, maar tja.. ik wou naar Zuid Frankrijk, fietsend en snel…

Mijn lieve zus werkte zich een ongeluk, leerde zich de pleuris, leerde vooral hoe ze die pleuris kon bestrijden. Aan het genot van mijn avond eten; om half 6 anders kwam ik te laat op training of met zware maag, werd de snijzaal besproken. Goed voor de lijn, want ik at niet als er gesproken werd over lijken waar het leuk was om in te snijden.

En ze werkte en ze werkte, moest zo nodig in Nieuw-Zeeland co schappen gaan lopen, ze belde elke dag met heimwee. Na 4 weken wist ze alles over het oog.
Ze zou in de beste ziekenhuizen leren, naar een congres in Milaan. Oog had ik er niet voor, "ben ik allang geweest, Tireno Adriatico bij de junioren". Ik mocht naar China en riep "ben jij nog lekker niet geweest", Nienke leerde door over spieren en geboren afwijkingen.
Verhuisde naar Oegstgeest, valk bij Leiden om dichter bij haar opleidingsplek te wonen en ik verhuisde naar de bossen Arnhem om beter te kunnen trainen. In het weekend terug bij onze ouders ging het over dimensie, nieuwe wielen, botbreuken, de laatste uitslagen, huidaandoeningen, training van morgen en epilepsie aanvallen.

Ik bleef zitten op school, zei haalde een 8, ik haalde mijn HAVO, zei ging co-schappen lopen, ik mocht naar het WK, zei begon aan haar semi artsen stage.

Ik knipperde met mijn ogen en zo stond ik 1,5 maand geleden op een feestje, van mijn zus: Dokter Spoor. Maar zonder baan, mevrouw stelde eisen, aan zich zelf en aan haar werk. Hoge eisen. Nee ik herkende er niets van hoor. Echt niet, nee ik denk realistisch, wij lijken echt niet op elkaar!

En gister was er dan een gesprek, om half 6, met 3 artsen, zuslief had geen kwaaltjes, wel een beul met eisen. De 3 artsen bevroegen haar kritisch, stelde moeilijke vragen, zij legde alles goed uit, bleef kalm en om kwart over 6 op 3 april 2012 pakte mijn zus haar smartPhone uit haar jaszak, zocht het huisnummer op bij haar contact personen en belde huilend op, ze krijgt een baan bij het Juliana kinderziekenhuis. "He pap hoe laat gingen we fietsen" riep ik mijn vader toe. Veel meer woorden maakte ik er niet vuil aan. Huize Spoor stond op zijn kop en lieve dokter Spoor; dit keer doe ik ook een dansje!

Werkse hé, ik ga een stukkie fietsen ;-)

Doeii

Nu ook voor de liefhebber te verkrijgen voor € 15,--

Er was afwisseling vandaag! Ja er was wind en zand, maar we starten vandaag met de wind van de kop en pas halverwege kregen we wind in de rug. De eerste 50 kilometer werden nu niet binnen het uur maar net binnen de 2 uur afgelegd…. Met nog 2 sprints in die eerst 50 km waar we de punten trui van Kirsten in moesten verdedigen, dit lukte in ieder geval! Ik kon redelijk van voorin mee rijden en ben een aantal keer met groepjes mee gesprongen. Het kleine stukje waar de wind dan toch op de kant kwam moest ik even lossen maar gelukkig konden we dit met de groep weer terug dicht rijden. In de finale werd ik wel weer gelost, het goede nieuws; Kirsten won ook nog de etappe!

Nu even een paar dagen rust in de kou en dan woensdag de ploegen presentatie in Maastricht waarna we met de ploeg vertrekken voor 12 dagen Spanje! Terug de warmte in:)

Doeii Winanda

En alles zacht uitgedrukt is dat dan, het waaide hard! Het zand vloog om je oren en de wind heeft mijn goede benen geloof ik ook laten vliegen naar een plek waar ik ze niet kan vinden. Ik hoop maar dat ik ze voor morgen 1 uur terug vind.

Terug naar de etappe; hij begon met 34 kilometer wind mee, daarna 36 wind van zei en dan nog 2 rondjes met de helft mee en de andere helft bijna tegen. De kop van de wedstrijd heb ik helaas niet gezien, zwaar was het daar wel. Net als ik het zwaar had in de laatste groep.

Kirsten werd 4de en kon helaas haar leidende positie niet vasthouden.

Morgen de laatste etappe met aansluitend in de avond de vlucht terug!

Doeii Winanda

Kamelen lopen naast me, met 2 bulten op de rug(het waren de enige buten die ik vandaag zag overigens). Er naast loopt een man in een jurk, een witte jurk en een sjaal op zijn hoofd.

Ik fiets, met een strak pakje aan, met een helm op mijn kop.

De man en ik zullen beide even vreemd hebben op gekeken. Of niet? Want hij ziet dit jaar al voor de 4de keer vrouwen in strakke pakjes en met helmen op de kop. Ik ben hier voor de eerste keer, dus ik keek toch wel vreemd op. Tot een half uur voor de start, daarna viel de man met zijn kamelen niet meer op, het bekende peloton nam weer de overhand van het straat(uuhm woestijn) beeld.

We starten om half 1 en om 5 over half 1 keek ik al niet meer op, ik vocht tegen de wind, mij zelf en de andere rensters. We reden hard, 53 gemiddeld het eerste uur, dan wil ik het gemiddelde niet weten van de eerste tien minuten.. Ik bleef zeg 45 minuten bij de eerste groep en moest toen afscheid nemen, ik moet de wind even in mijn eentje bevechten. Gelukkig kwam daar snel een groep, langzamerhand werd die groep groter en groter. Er voor zat alleen een groep van 12 rensters en daar voor de kopgroep van 7 waarvan Kirsten Wild de sprint won! Een mooie prestatie waar we als team helaas weinig aan hebben kunnen bijdragen.

Op naar morgen, nog meer wind, zand en brede wegen. Klinkt saai, maar ik vermaak me prima!

Doeii Winanda

Zie het volgende pers bericht, bron; www.wielerland.nl Bondscoach Johan Lammerts biedt dit jaar enkele toppers onderdak in zijn nationale selectie, waarmee hij traditiegetrouw deel neemt aan de Tour of Qatar.
De KNWU-keuzeheer heeft dit jaar namelijk de beschikking over Kirsten Wild, de winnares van deze ronde in 2009 en 2010.
Wilds eigen ploeg AA Drink is niet uitgenodigd voor de ronde. Ook Martine Bras, Winanda Spoor en Laura van der Kamp (Dolmans-Boels) vinden een plaats in de selectie, die compleet wordt gemaakt door Anna van der Breggen en Birgit Lavrijssen (Sengers).

De Tour of Qatar wordt van 1 tot en met 3 februari verreden. Ook Ellen van Dijk van Specialized-Lululemon (de winnares van 2011) en Loes Gunnewijk (GreenEdge) staan op de deelnemerslijst.

De grens van 24 rensters werd niet overstreden en daarom viel de kwalificatie van de puntenkoers weg. Dus trainde ik in de ochtend nog even lekker op de baan. Pas om kwart voor negen in de avond mocht ik aantreden voor de finale.
Ik besloot meteen voor de 2de sprint te gaan. Dit leek goed te gaan, op het laatste moment kwam er echter nog een Poolse voorbij zeilen en zo pakte ik net geen punten. Daarna zat ik 2x keer mee in een ontsnapping maar deze liepen beiden mis. Voor mijn gevoel en goede race waarin ik me zelf liet zien zonder resultaat, waar het uiteindelijk om gaat!

De laatste 2 dagen heb ik nog een beetje gefietst op de baan en een kijkje genomen in China. We zijn gaan shoppen op de "silk market" en samen met Yvon ben ik in de verbodenstad geweest. Een leerzame leuke trip en 8 dagen rijst later lekker terug naar Nederland!

Doeii Winanda

Nog steeds als leidsters van de Wereldbeker vertreokken Claudia, Lauraen ik aan onze 3 kilometer ploegen achtervolging. De start en eerste 2 ronde waren goed te noemen. Helaas vielen we daarna stil, voor mijn gevoel heel zonde. In trainingen ging het soms als beter, helaas in de koers moet het gebeuren! Snel de knop om.. morgen puntenkoers!

Doeii Winanda

En dan 3 kilometer zo hard mogelijk fietsen!

De ploegen achtervolging zal starten rond 3 uur lokale tijd en is live te volgen via tissottiming.com. Dit zal zijn om 8 uur in de morgen Nederlandse tijd! Later zullen hier ook de uitslagen etc te vinden zijn.

Doeii Winanda

Augustus 2008, de spelen in Beijing, stadions waren uit de grond gestampt. De inwoners van de stad voor de Olympische weken naar buiten getrapt, wegen aangelegd, olympische banen op de snel weg, borden voor krotten wijken. Alles was mooi en goed in China en ze zouden dat wel even laten zien wat zei als land konden en lieten dit zien in 2 Olympische gevolgd door de paralympische spelen. Alles was mooi net als de Olympische wielerbaan, in mijn geheugen van tv een machtig ding, aangekleed, publiek.

9 januari 2012, nog geen 4 jaar na de spelen loop ik voor het eerst de baan van Beijing in. Het is training dus logischerwijs zijn de tribune banken leeg. Maar de baan is net als de omgeving zijn kleur verloren, het mooie lichte hout is donker geworden. Bijna niets doet je denken aan Beijing 2008, de borden voor de krotten wijken zijn weg, de chinezen en bijbehorende smog is volop aanwezig. En dan toch, tijdens de training zie ik iets liggen. In de bocht na de finish liggen nog 4 "kussens" met daarop op prijkend in het o zo bekende lettertype "Beijing 2008"

Winanda

Een volgende reis en ervaring staan ruim een maand na Cali en een week na het NK alweer op het programma. Samen met Laura van der Kamp en Claudia Koster zal ik in China 12 januari de ploegen achtervolging rijden op de wereld beker daar.

Na de winst in Kazachstan door Vera, Ellen, Kirsten en Amy en de tiende plaats in Columbia zijn we nog wereldbekerlijder. Deze positie vast houden gaat erg lastig worden, van zelf sprekend gaan we er alles aan doen volgende week.
Een dag later zal ik de puntenkoers rijden, waar eerst een kwalificatie van is die ik hoop door te komen voor de finale!

Ik hou jullie op de hoogte van uit China!

Doeii Winanda